van Ayane di jul 14, 2009 12:59 am
Ayane was gaan zitten, want ze voelde nog steeds de pijn die ze gekregen had van Dark. Ze zucht heel even diep, en ze keek naar Shinouk toen hij haar de vraag stelde of het ging. Ze wilde er niet op antwoorden, want ze voelde de schokken nog steeds. Dan niet veel later merkte ze dat Shinouk begon te blozen, en ook dat hij even over zijn lippen wreef. Ze stond recht waarna ze dan naar hem zweefde, en ze kijkt hem heel even diep in de ogen aan. Daarna zag ze de geest van haar zus, en ze knikte heel even kort. Zij was de jongste van de drieling, en samen voelden ze elkaars pijn aan. Ook haar broer Kira was een geest, en hij kwam ook plots tevoorschijn. Ze twijfelde even om Shinouk weer om de hals te vliegen, en dus deed ze het maar even niet. Ze kon hem niets bieden omdat ze een geest was, en ookal wilde ze hem wel wat bieden. Alweer slaakte ze een zucht, en ze legde dan haar armen om zijn hals heen. Zachtjes en vluchtig drukte ze een kus op zijn lippen, en ze liet hem daarna weer gewoon los. "Sorry." Zei Ayane dan tegen hem, en ze keek dan naar de geesten van haar broer en zus. Deze kwamen naar haar toe, en ze verenigden zich dan met haar. Zo waren ze alle drie één met elkaar, en daardoor werd Ayane sterker dan eerst. Toch waren zowel haar zus als haar broer slechte geesten, maar ze zouden niets doen bij hun zus. Daarvoor was Ayane veel te speciaal voor hen, en ze zouden er alles voor willen doen om haar gelukkig te maken. Tenslotte was Ayane er altijd voor hen als ze ergens mee dwars zaten, en vanuit haar eigen toen ze nog leefde kon ze al met geesten praten dankzij haar zus en broer die altijd bij haar waren gebleven. Zo hadden ze haar beschermt tegen de andere slechte geesten, en dat vond ze wel heel erg fijn. Haar ogen hield ze op Shinouk gericht, en ze glimlacht heel even zacht naar hem. Toch zijn de drieling altijd al één met elkaar geweest, maar ze hadden nooit de kans het te bewijzen. Kira en Ayame waren net zoals haar vermoord, maar dat was niet in het oude school gebouw. "Ik zal wel weggaan zodat jij je niet ongemakkelijk voelt." Zei Ayane dan tegen Shinouk, en net als ze wilde weggaan zag ze plots een flits van een camera. Ze schrok ervan, aangezien ze haar gefotografeerd hadden. Ze wist niet wat te doen, en ze verstijfde helemaal.