Samen met Virux in het bos

Virux hield haar vast en dicht tegen haar aan. Hij was nu ook naakt en hij hield haar vast. "Ik wil je niet meer kwijt" zei hij. "Nooit meer.." fluisterde hij in haar oren. En dat was ook zo. Zelfs al gaat zij naar de hemel en ik naar de hel... ik zal een weg naar haar vinden. dacht hij.

Ayame keek hem aan, en ze moest wel heel even blozen om zijn woorden. "Ik wil je ook niet meer kwijt Virux." Zei Ayame dan tegen hem, en ze streelde nog steeds verder bij hem. Haar ogen sloot ze heel even kort, en ze voelde hoe dicht ze tegen hem aanzat. Ze stopte dan wat met strelen, waarna ze dan haar armen om zijn hals plaatste.

Virux plaatste zijn handen om haar middel en gaf haar nog een zoen. Zijn hart ging tekeer. Hij keek even naar boven en zag een volle maan. Hij hield haar vast en legde zijn hoofd op haar schouder. "Ik ben volgens mij verliefd." zei hij. "Alhoewel ik weet het zeker." zei hij met een lach.

Ayame keek hem lief in de ogen aan, en ze voelde dan weer zijn lippen op de hare. Rustig sloot ze haar ogen weer voor kort, en ze hoorde dan zijn woorden. Ze werd rood door zijn woorden, en ze kijkt hem dan weer diep in de ogen aan. "Ik ben ook verliefd op jou." Zei Ayame dan zachtjes tegen hem, en ze drukte zich stevig tegen hem aan.

Virux keek Ayame verliefd aan. De lijntjes stopte met zoveel van kleur te veranderen en ze werden groen. Hij hield haar vast en deed niets en zei niets. Het was een geweldig moment en hij genoot er van. Hij keek haar aan en er verscheen een glimlach over zijn gezicht. Omg...iedereen zit achter haar aan en ze is verliefd op mij. Op een door computergeobseseerde geest die nogal vreemd lijkt vergeleken met de rest van de geesten... dacht hij. Hij keek haar diep in de ogen aan.

Ayame keek hem even in de ogen aan, en ze sloot daarna gewoon kort haar ogen. Ze wreef met haar been tussen zijn benen, en ze glimlacht dan heel even naar hem. Opeens zag ze weer een groep geesten die haar nogal bekeken, en ze keek dan vlug naar Virux. Ze deed alsof er niets aan de hand was, en ze keek hem heel erg lief in de ogen aan. Hij was degene waar ze verliefd op was geworden, en een paar maanden geleden had ze nog tegen Kira gezegd dat ze niet verliefd zou worden op een geest of mens. Toch was ze heel erg blij dat Virux de man was van haar leven, en ze gaf hem dan een kus op zijn lippen. De geesten leken wel kwaad op Virux, en ze kwamen dan ook dichter bij hen.

Virux zag de geesten ook vanuit zijn ooghoeken en ze leken kwaad. "Laat me dit even oplossen, Ayame." zei hij. Hij zorgde er voor dat hij zijn broek aanhad en sprong uit het water. Hij stond nu voor de geesten. "Sorry..maar ze is verliefd op mij." "JIJ DIEF!!!" schreeuwde er een die wel de leider leek. Hij sloeg met zijn vuist richting Virux. Virux stopte de vuist met zijn hand en kneep er in. De geest ging langzaam naar beneden en Virux keek hem vernietigend aan. Hij zag nu de andere met gebalde vuisten op hem afkomen. "Waarom moet dit vechtend? Ze is verliefd op me. Daar kan ik toch niets aan doen?" zei hij tegen de andere geesten. En keek vanuit zijn ooghoeken naar Ayame. Ik zal er voor zorgen dat ze ons niet meer lastig vallen..Ayame.. ging het door zijn hoofd.

Ayame keek even naar Virux, en ze zucht heel even diep. "Is goed Virux." Zei ze dan zachtjes tegen hem, en ze glimlacht dan ook naar hem. Ze had weer haar kleren aan, en ze keek dan bezorgd naar Virux. "Virux moet Kira komen helpen? Hij kan ze goed de baas." Zei Ayame dan al roepend naar hem, en ze keek hem dan afwachtend aan. Ze hoopte dat Virux tegen hun allemaal konden, maar toch wilde ze niet dat er hem wat overkwam. Ze keek toe naar Virux, en plots voelde ze twee handen om haar lichaam. Ze slaakte een gilletje, en ze keek dan om naar de geest die haar vast had. Ze wist totaal niet wat ze moest doen, en ze sloot dan ook haar ogen.

Virux ontweek de de geesten die hem probeerden te slaan. De lijnen over zijn lichaam waren rood. Hij sloeg er een aantal neer. Hij hoorde het gilletje van Ayame en draaide zich snel om. Hij rende op de geest af en sloeg hem in zijn gezicht. De geest liet direct los. Sommige geesten vluchtte al, andere gaven nog niet op. Uit eindelijk stond hij tegenover nog maar 3 geesten. "Ayame, alles in orde?" vroeg hij hijgend en keek naar de 3 andere geesten.

Ayame keek naar Virux, en ze vloog dan om zijn hals heen. Ze wilde hem niet loslaten, en ze keek dan naar de 3 geesten die er nog stonden. Iets wat Ayame en Virux niet wisten was dat er iemand achter hen stond, en deze keek met vuurrode ogen naar de 3 geesten. Hij leek heel erg kwaad, want er was een vuurrode gloed om zijn lichaam heen.

Virux viel bekand toen Ayame om zijn nek vloog. Hij kon net zijn evenwicht bewaren. Hij keek naar Ayame en zag ineens de vuurrode ogen en de rode gloed. Kira wist Virux. Virux grijnsde breed. "Ayame is verliefd op mij. Dus geef het op!" zei hij.

Ayame keek naar Virux, en ze bleef hem zo vasthouden. Kira deed enkel een stap naar voren, en de geesten deinsden al naar achteren. Ze voelde plots een aanwezigheid, en ze keek dan om naar Kira. "Hé hoe wist jij dat?" Vroeg Ayame dan droogjes aan Kira, en deze grijnsde enkel kort naar haar. "Dankzij ons verbond Ayame remember?" Zei hij dan droogjes terug, en hij ging dan naast Virux staan. "Maak dat jullie hier weg zijn, of moet ik jullie ook verslinden zoals een paar maten van jullie?" Zei Kira dan dreigend tegen de geesten, en hij zette dan weer een stap naar voren. Kira wist hoe hij die bende moest aanpakken, en hij had al meerdere geesten gedood omwille van dat ze achter Ayame zaten. Plots deed één van hen erg stoer, en Kira zijn geduld geraakte dan op. Hij viel de geest aan, en deze verdween dan plots ter plekke in het niets. "Wie volgt?" Zei hij dan dreigend tegen de andere 2, en hij keek hen doordringend aan.

Virux hield Ayame ook vast. Hij zag hoe Kira de 1e geest liet verdwijnen in het niets. Hij was blij dat Kira er was. Hij zou het misschien niet gered hebben. Hij keek Ayame aan. Hij omhelsde haar. Hij keek naar Kira. "Jij mag die twee wel aanpakken als je wilt." Iedereen die Ayame lastig valt verdient het om hardhandig gestraft te worden... dacht hij.

Kira keek de twee even aan, en hij grijnsde heel even. "Hmm het is me percies gelukt om jullie bij elkaar te krijgen." Zei hij dan voor de grap, en hij lachtte dan ook heel even kort. Ayame keek hem droog aan, en ze wist allang dat meneer erachter zat. Toch was ze blij dat ze Virux had, en ze gaf hem dan een kus op de lippen. Kira vervolgde zijn weg naar de 2 andere geesten, en ook deze leken door één ding te verdwijnen in het niets. "Zo opgeruimd staat netjes, en als er nog iets is doe dan maar een teken Ayame en Virux." Zei Kira dan rustig tegen beide, en hij keek hen heel even aan. "Als jullie mij nu willen excuseren ik heb een date met mijn schattigerd." Zei hij dan met een grijns, en hij keek heel even naar de hemel. "En wie mag je schattigerd dan wel wezen Kira? Oh wacht je liep hem in het park nog achterna." Zei Ayame dan droogjes tegen hem, en ze grinnikte dan heel even kort.

Virux keek weer naar de maan en weer naar Ayame. "Dus daarom vroeg jij dat." zei Virux net of hij van niets wist. Hij luisterde naar Kira. "Veel plezier dan" zei hij en gaf hem plagerig een duw tegen zijn schouder. Hij glimlachte. Hij hoorde toen de woorden van Ayame. Dat had Virux niet helemaal verwacht maar vond het niet erg. Hij bleef voor hem gewoon een geest, daar veranderde het feit dat hij op mannen viel niets aan.

"Ik vroeg dat niet alleen om jullie bij elkaar te brengen, maar gewoon uit nieuwsgierigheid Virux." Zei Kira dan met een grijnsje, en hij keek zijn zus heel droog aan. "Jaja roep het nog wat harder Ayame dan weet heel de wereld het." Zei hij dan tegen haar, en hij rolde dan even met zijn ogen. "Sorry ik kon het gewoon even niet laten." Zei ze dan onschuldig tegen Kira, en deze verdween dan gewoon weer. "Doei ik kan hem niet langer laten wachten." Zei hij dan waarna hij uit het niets verdween, en dan bij zijn date zat. Ze keek hem droogjes na, en ze zorgde er dan voor dat ze weer naakt was. Ze keek dan onschuldig naar Virux, en ze liep al richting de bron terug.

Virux kreeg een grijnsje op zijn gezicht. Hij rende richting Ayame en pakte haar op. Hij rende richting de bron en sprong er in. Ze gingen bijde helemaal onder water. Virux kwam lachend boven. Hij was nu ook weer naakt en hij zoende Ayame opnieuw.

Ayame schrok heel even als ze werd opgetild, en ze keek dan droogjes naar Virux. Plots sprong hij in de bron, en beide gingen onder. Ze keek hem aan in de ogen, en ze schud haar haren dan even uit. Ze keek hem nog steeds in de ogen aan, en ze voelde dan zijn lippen weer op de hare. Ze zoende met hem mee, en ze ging dan dicht tegen hem aan. Na een tijdje liet ze zijn lippen los, en ze dook dan onderwater. Ze werd onzichtbaar onderwater, en ze streelde dan plagerig tussen zijn benen. Ze grinnikte heel even kort, en ze greep dan zijn beide voeten vast. Ze zorgde ervoor dat hij kopje onder ging, en behendig ging ze op de rand aan de overkant zitten.

Virux voelde hoe ze weer streelde maar deze keer ging hij kopje onder. Hij kwam proestend boven. En keek naar Ayame. "Jij..." zei hij dreigend. Hij zweefde naar haar toe en pakte haar arm vast en duwde haar ook onder water. "Mij zomaar een beetje onder duwen. Vind je dat normaal?" zei hij plagerig en hij omhelzde haar.

Ayame grinnikte naar hem, en plots greep hij haar arm. Ze keek droogjes naar hem, en niet veel later viel ze zelf onderwater. Ze kwam weer naar boven, en ze werd dan weer omhelsd door hem. "Tja ik had daar zo'n zin in lieve schat." Zei ze dan plagerig tegen hem, en ze glimlacht dan ook rustig. Haar been plaatste ze tussen zijn benen, en met haar voet streelde ze zijn been voor kort. Ze daagde hem een beetje uit, en ze sluit dan haar ogen rustig.

Virux ging niet op de uitdaging in. "Weet je waar ik dan zin in heb?" zei hij. Zonder op antwoord te wachten begon hij Ayame te kietelen. Nou is het maar te hopen dat ze er niet tegen kan... dacht hij.

Ayame keek hem aan, en ze luisterde naar zijn vraag. Plots werd ze gekieteld, en ze schoot dan in de lach. "Aaaah stoop ik kan daar niet tegen." Zei ze dan lachend tegen hem, en ze probeerde dan zijn handen te nemen. Ze kon daar echt niet tegen, en ze bleef dan ook maar lachen.

Virux stopte met kietelen en duwde Ayame tegen hem aan. Hij hield haar vast en liet niet los. Ik ben die organisatie eerlijk gezegd een beetje dankbaar...zonder hun had ik haar nooit ontmoet... dacht hij.

Ayame was blij dat hij gestopt was, en ze glimlacht dan ook heel even. Ze sloeg haar armen weer om zijn hals, en ze knuffelde hem heel even. "Doe me dat niet meer aan." Zei Ayame dan tegen hem, en ze gaf hem een paar likjes in de nek. Ze keek hem aan met haar rode ogen, en ze voelde hoe haar borsten tegen hem gedrukt waren. Ze platste niet veel later haar hoofd op zijn schouder, en ze sloot haar ogen dan voor korte tijd. Ze wilde zo de hele dag bij hem blijven, en ze drukte zich nog dichter tegen hem aan.

Virux legde zijn hoofd ook op haar schouder en hield haar ook vast. Zachtjes zei hij: "Als je het maar niet laat om mij te kietelen...." Hij kon er net zo min tegen. Hij hield haar steviger vast zodat het moeilijker was voor haar om hem te kietelen en hij gaf haar een kus in haar nek. Hij lachtte even. Hij zou hier heel de dag kunnen blijven en dat zou hij doen.